Love thine enemy (Translation – Lyric)

-C.S.Bharathi

(மகாகவி பாரதி நினைவு நூற்றாண்டு சிறப்புப் பதிவு- 27)

(Translated from the Tamil verses of C.S. Bharati)

(பகைவனுக்கருள்வாய் நன்னெஞ்சே - பாடல்)

Love thine enemy, heart of mine, Oh!
Love thine enemy.

Hast thou not seen the shining flame
Amidst the dark’ning smoke?
In foeman’s soul lives Krishna, whom
As Love the wise invoke.

Oft we’ve preached to men that God
In all that is doth shine.
Why, then, my heart, ‘tis God that stands
Arrayed as foeman’s line.

Does know that limpid pearls are found
Within the oysters vile?
Hast seen on dunghill, too, sometimes
The starry blossom smile?

The heart that guards a wound, shall it
The Inner Peace possess?
The honey poison-mixed, shall it
Be wholesome ne’ertheless?

Shall we who strive for Life and Growth,
Lend thought to Sad Decay?
“Thine evil thoughts recoil on thee’,
So do the wise ones say.

When Arjun fought, twas Krishna whom
He faced, disguised as foes;
‘Twas Krishna, too, that drove his car
In charioteering pose.

Strike down the tiger threat’ning thee,
But love it, straight and true;
The Mother of All hath donned that garb,
Salute Her, ay there, too.

Love thine enemy, heart of mine, Oh!
Love thine enemy.

-New India (22.09.1915)

***

தமிழ் மூலப் பாடல்:

பகைவனுக்கருள்வாய்!

பகைவனுக் கருள்வாய்- நன்னெஞ்சே!
பகைவனுக் கருள்வாய்!

புகை நடுவினில் தீயிருப்பதைப்
பூமியிற் கண்டோமே-நன்னெஞ்சே!
பூமியிற் கண்டோமே.
பகைநடுவினில் அன்புரு வானநம்
பரமன் வாழ்கின்றான்-நன்னெஞ்சே!
பரமன் வாழ்கின்றான். 

 (பகைவ)

சிப்பியிலே நல்ல முத்து விளைந்திடுஞ்
செய்தியறியாயோ?-நன்னெஞ்சே!
குப்பையிலேமலர் கொஞ்சுங் குரக்கத்திக்
கொடி வளராதோ?-நன்னெஞ்சே! 

 (பகைவ)

உள்ள நிறைவிலோர் கள்ளம் புகுந்திடில்
உள்ளம் நிறைவாமோ?-நன்னெஞ்சே
தெள்ளிய தேனிலோர் சிறிது நஞ்சையும்
சேர்த்தபின் தேனாமோ?-நன்னெஞ்சே! 

 (பகைவ)

வாழ்வை நினைத்தபின் தாழ்வை நினைப்பது
வாழ்வுக்கு நேராமோ?-நன்னெஞ்சே!
தாழ்வு பிறர்க்கெண்ணத் தானழிவா னென்ற
சாதிரங் கேளாயோ?-நன்னெஞ்சே!

(பகைவ)

போருக்கு வந்தங் கெதிர்த்த கவுரவர்
போலவந் தானுமவன்-நன்னெஞ்சே!
நேருக் கருச்சுனன் தேரிற் கசைகொண்டு
நின்றதுங் கண்ணனன்றோ?-நன்னெஞ்சே! 

 (பகைவ)

தின்ன வரும்புலி தன்னையும அன்பொடு
சிந்தையிற் போற்றிடுவாய்-நன்னெஞ்சே!
அன்னை பராசக்தி யவ்வுரு வாயினள்
அவளைக் கும்பிடுவாய்-நன்னெஞ்சே! 

 (பகைவ)